Söyle Sevgili

Söyle sevgili, sevgili söyle,
Söyle bana gözbebeğim,
Dalım, yaprağım, çiçeğim,
Senin aşkındır dileğim

Seviyorum, seveceğim
Ne füsûn ettin rûhuma böyle
Söyle sevgili sevgili söyle
Söyle bülbül gül dilinden

Tut getir yâri elinden
Dal ayrılır mı gülünden
Ayrılırsam öleceğim
Ne füsûn ettin rûhuma böyle

Söyle sevgili, sevgili söyle

Unutmamalı - Tarkan

Unuttu dediler 
Hiç sevmedi dediler 
Gücendim yar 
Yalanmış dediler 
Bir anlıkmış dediler 
Kırıldım yar 
Aldatıyor dediler 
Aldırmıyor dediler
Yıkıldım yar 
Deli gibi yürekten sevmeli 
Uğruna dünyaları vermeli 
İncitmemeli sevenleri 
Değerlerini bilmeli 
Unutmamalı o güzel günleri 
Anılarla gönülleri hoş tutmalı avutabilmeli 
Hatırlamalı sevgiyle anmalı 
Ümitlerle yarınları hoş tutmalı, ayırmamalı!!!

Mehlika Sultan'a Aşık Yedi Genç

Mehlika Sultan'a âşık yedi genç
Gece şehrin kapısından çıktı
Mehlika Sultan'a âşık yedi genç
Kara sevdalı birer âşıktı

Bir hayâlet gibi dünya güzeli
Girdiğinden beri rü'yâlarına
Hepsi meshûr, o muammâ güzeli
Gittiler görmeye Kaf dağlarına

Hepsi, sırtında aba, günlerce
Gittiler içleri hicranla dolu
Her günün ufkunu sardıkça gece
Dediler: "Belki bu son akşamdır"

Bu emel gurbetinin yoktur ucu
Daimâ yollar uzar, kalp üzülür
Ömrü oldukça yürür her yolcu
Varmadan menzile bir yerde ölür

Mehlika'nın kara sevdalıları
Vardılar çıkrığı yok bir kuyuya
Mehlika'nın kara sevdalıları
Baktılar korkulu gözlerle suya

Gördüler: "Aynada bir gizli cihân...
Ufku çepçevre ölüm servileri....."
Sandılar doğdu içinden bir ân
O, uzun gözlü, uzun saçlı peri

Bu hâzin yolcuların en küçüğü
Bir zaman baktı o viran kuyuya
Ve neden sonra gümüş bir yüzüğü
Parmağından sıyırıp attı suya

Su çekilmiş gibi rü'yâ oldu!...
Erdiler yolculuğun son demine
Bir hayâl âlemi peydâ oldu
Göçtüler hep o hayâl âlemine

Mehlika Sultan'a âşık yedi genç
Seneler geçti, henüz gelmediler
Mehlika Sultan'a âşık yedi genç
Oradan gelmeyecekmiş dediler!...